maandag 10 juni 2013

Wat steden willen

Steden trekken meer mensen aan dan ooit tevoren. Volgens de Verenigde Naties zal in 2050 de stedelijke bevolking groeien met 85 procent tot 6,3 miljard mensen. Meer dan tweederde van de mensheid zal dan in steden wonen.  In “What Cities Want” – een actuele studie van de Technische Universiteit van München in opdracht van MAN – geven 15 internationale steden informatie over hoe zij hun stedelijk verkeer in en voor de toekomst willen ontwerpen. De steden Ahmedabad, Beirut, Bogota, Istanbul, Johannesburg, Kopenhagen, Londen, Los Angeles, Lyon, Melbourne, München, Sint-Petersburg, Sao Paulo, Shanghai en Singapore tonen de mogelijkheden die hand in hand gaan met verstedelijking.  Voor ons zijn Kopenhagen, Londen, Lyon en München uiteraard het meest interessant. Zelfs vandaag de dag, creëren deze "Global Cities" de randvoorwaarden voor een efficiënte, toegankelijke en ecologische mobiliteit. Voor de lokale burgers en bedrijven is de toegankelijkheid en aantrekkelijkheid van steden én hun kwaliteit van leven van primair belang.

De studie doet een poging om strategieën voor de moderne stadsplanning rond de wereld in kaart te brengen, met een focus op innovatieve verkeersoplossingen voor de metropolen van de toekomst. Ze brengt ook zaken beter in beeld. Zo bestaan er nauwe onderlinge relaties tussen de stedelijke structuur van een stad en de mobiliteit van haar inwoners. Uit de studie blijkt dat vier van de zes steden met de laagste bevolkingsdichtheid tegelijkertijd behoren tot de zes steden met het hoogste aandeel gemotoriseerd vervoer én het hoogste aandeel van personenauto's in het vervoer als geheel.  Het gaat over Melbourne, Johannesburg, Lyon en Los Angeles. Hoe wijder een stad is, hoe meer de bewoners geneigd zijn om een eigen auto te gebruiken om te rijden van A naar B.

Het omgekeerde is ook waar: het lokale openbare vervoer heeft de neiging om vooral goed ontwikkeld te zijn wanneer de bevolkingsdichtheid hoog is. Zo is er ook een relatie tussen een uitgebreid stedelijke spoornetwerk en hogere mate van een beroep doen op openbaar vervoer. De meeste transport experts van de onderzochte steden zien de kwaliteit van plaatselijk openbaar vervoer als een belangrijkste beïnvloedende variabele om de individuele mobiliteitsgewoonten van bewoners te wijzigen. Even belangrijk blijkt de aanwezigheid van een rail-gebaseerd systeem, en de nauw verbonden factor van verminderde reistijd.

Wie meer wil weten, kan hier het document gratis downloaden (Engelstalig, pdf). Interessante lectuur!

maandag 3 juni 2013

E-mobiliteit: hip of hype?

Het gaat goed met de fiets, las ik vorige week in de krant*. Het stond niet eens op de “Goed Nieuws” pagina. U weet wel, de grappige, emotionele of gewoon interessante foto’s van actuele gebeurtenissen om de eigen hoek. Nee, het stond in de reguliere pagina’s! Zo goed gaat het met de fiets dat het écht nieuws is. Uit cijfers van de FOD Economie zou blijken dat er nu ten opzichte van 2010 ongeveer  8% meer fietshandelaars zijn. Een mooie groei dus doorheen wat toch economische crisisjaren zijn. In België werden er in 2011 om en bij 468.000 fietsen verkocht. In Nederland zijn er dat 2,5 keer meer, terwijl ze -de Nederlanders- met 1,6 meer zijn. Er is dus nog wel wat groeimarge bij ons. 

Interessant is dat er bij ons in 2011 iets van een 5.000 elektrische fietsen werden verkocht terwijl dat in Nederland er maar liefst 178.000 waren. Dat is een enorm verschil. Wat mij betreft het verschil ook tussen een modegril of een significant fenomeen. “Elektrisch rijden is de toekomst,” lezen we bijna elke week in de media. Het is eens interessant om daar cijfers over te lezen. Als we kijken naar de situatie in Nederland is het toch onmiskenbaar dat er in dit segment van de elektrische fiets bij ons nog heel wat mogelijkheden zijn. Tenslotte hebben wij in België toch 'heel wat meer' hoogteverschil dan onze noorderburen? We hebben er meer baat bij dan in Nederland, zou ik denken. Maar hebben we ook evenveel fietsinfrastructuur en fietscomfort, zit daar de ware reden van het grote verschil?


Hoe dan ook zie ik ook bij ons steeds meer elektrische fietsen om me heen. Voordien vooral met oudere mensen op, maar steeds meer met om het even wie. De bijna oudere mensen, maar ook jonge ouders die kinderen te vervoeren hebben, pendelaars met een elektrische (vouw)fiets en zelfs hippe vogels die een rijwiel gevonden hebben dat elektrisch is én toch gezien mag worden. Bij ons heb ik nog geen elektrische mountainbike gezien, maar in het buitenland kwam ik ze al tegen. Ik moest toen wel even de wenkbrauw fronsen, geef ik toe.


Dat de toekomst elektrisch is, zien we wat betreft fietsen alleszins in de praktijk. De elektrische wagen is echter een ander verhaal. Hebt u al eens een particulier met een elektrische wagen gezien? Vandaar dat we eens wilden nagaan of e-mobiliteit in Vlaanderen meer is dan een hype. Collega Sarah duidde een en ander in ons laatste “Inzicht nr.8 : E-mobiliteit: hip of hype?” Een aanrader, als u het mij vraagt. Zo koopt u morgen alvast geen elektrische kat in een zak!

*“Fiets schakelt een versnelling hoger” DS 28/05/2013

Foto: e-uploadstation (c) www.eltis.org