Verkiezingen zijn altijd een verrassing. Na het lezen van de verschillende standpunten omtrent mobiliteit kunnen we alleen maar hopen dat de partijen die nu aan zet zijn er snel zullen uitkomen. Met het Vlaanderen in Actie plan liggen er zeker al een aantal duidelijke keuzes op tafel waar de partijen mee aan de slag kunnen.
De totaalaanpak waarin CD&V en N-VA zich lijken te vinden, kan helaas geen ‘en-en verhaal’ worden. Er zullen keuzes moeten gemaakt worden. Vlaanderen smeekt nu al om meer ruimte. Bovendien is het aanleggen van nieuwe wegen en dus meer beton, zelden of nooit een echte oplossing. Betere wegen, jazeker. Meer wegen, neen dank u.
De keuze die zich opdringt, is een keuze voor een groene, sociale en economisch werkbare mobiliteit, ongeacht wie nu uiteindelijk de coalitie zal uitmaken. Een groen mobiliteitsbeleid kiest voor duurzame alternatieven en laat zich daarbij leiden door het STOP-principe (stappen, trappen, openbaar vervoer, privé-vervoer). Een sociaal mobiliteitsbeleid is er een waardoor iedereen mobiel kan en mag zijn. Ook mensen in armoede, mensen met een handicap en kortgeschoolden. Uiteraard moet er ook rekening gehouden worden met de economische realiteit. Maar dan graag in balans met het voorgaande.
Een groen, sociaal en economisch efficiënt mobiliteitsbeleid. Dat is wat Mobiel 21 bepleit. Nu onze politici nog.
Elke Bossaert & Jan Christiaens
Posts
