zaterdag 19 februari 2011
Vuurpeleton voor vrije busbanen is pervers.
In verschillende mediabijdragen werd de afgelopen dagen het proces gemaakt van vrije busbanen. Volgens een studie van Touring zouden deze exclusief voor bussen bestemde rijstoken leiden tot filevorming. Dat leidt dan weer tot een kwart meer tijdverlies, aldus Touring. Tussen de regels lees je een pleidooi voor het afschaffen van deze domme maatregel ten voordele van Koning Auto. Sta me toe daar toch een kanttekening bij te maken.
Koning auto regeert al 50 jaar in het verkeer. Er werd massaal veel ruimte opgeofferd door middel van aanleg van wegen, parkeerplaatsen, etc…. Als we nu geconfronteerd worden met de ongewenste neveneffecten van die unimodale mobiliteit, is het pervers om de schuld in de schoenen van alternatieve maatregelen ten voordele van een meer duurzame mobiliteit te schuiven.
Verkeerskundigen zijn het erover eens dat het verkeerskluwen ontwarren een “en-en” verhaal is, zoals ook de minister (nvdr. Crevits) beaamt in haar repliek op de aanval. Positief discriminerende maatregelen t.a.v. voetgangers, fietsers en openbaarvervoergebruikers zijn nodig om het evenwicht enigszins te herstellen.
Vrije busbanen zijn dan ook meer dan een louter technische oplossing, het is zelfs ethisch te verantwoorden. Het internationale Institute for Transportation and Development Policy beschrjift in haar recente document Our cities ourselves, 10 principles for Transport in Urban Life de belangrijke rol van collectief vervoer: het kan veel mensen snel en comfortabel vervoeren , verbruikt veel minder energie en ruimte, en zorgt zo voor leefbare steden en een duurzame toekomst.
Kijk ook eens wat verder dan het auto-belang. Verder zijn we natuurlijk altijd bereid om ook eens te discussiëren over verkeerd ingeplante parkeerplaatsen, ...
Patrick Auwerx, Mobiel 21 vzw
Koning auto regeert al 50 jaar in het verkeer. Er werd massaal veel ruimte opgeofferd door middel van aanleg van wegen, parkeerplaatsen, etc…. Als we nu geconfronteerd worden met de ongewenste neveneffecten van die unimodale mobiliteit, is het pervers om de schuld in de schoenen van alternatieve maatregelen ten voordele van een meer duurzame mobiliteit te schuiven.
Verkeerskundigen zijn het erover eens dat het verkeerskluwen ontwarren een “en-en” verhaal is, zoals ook de minister (nvdr. Crevits) beaamt in haar repliek op de aanval. Positief discriminerende maatregelen t.a.v. voetgangers, fietsers en openbaarvervoergebruikers zijn nodig om het evenwicht enigszins te herstellen.
Vrije busbanen zijn dan ook meer dan een louter technische oplossing, het is zelfs ethisch te verantwoorden. Het internationale Institute for Transportation and Development Policy beschrjift in haar recente document Our cities ourselves, 10 principles for Transport in Urban Life de belangrijke rol van collectief vervoer: het kan veel mensen snel en comfortabel vervoeren , verbruikt veel minder energie en ruimte, en zorgt zo voor leefbare steden en een duurzame toekomst.
Kijk ook eens wat verder dan het auto-belang. Verder zijn we natuurlijk altijd bereid om ook eens te discussiëren over verkeerd ingeplante parkeerplaatsen, ...
Patrick Auwerx, Mobiel 21 vzw
donderdag 3 februari 2011
Minder piekuurtreinen naar Brussel.
Om de dramatische stiptheidscijfers op de Belgische spoorwegen wat op te krikken denkt men bij NMBS en Infrabel na over het schrappen van een dertigtal piekuurtreinen naar Brussel. In de Standaard van 3 februari lezen we dan verder: “De ingreep zou de Brusselse noord-zuidverbinding, een flessenhals die tot veel vertragingen leidt, moeten ontlasten. Duizenden reizigers zouden getroffen worden. Er wordt gedacht om andere treinen langer te maken ter compensatie. Op de raden van bestuur van de beide maatschappijen begin maart worden er knopen doorgehakt. De minister van Overheidsbedrijven, Inge Vervotte (CD&V), laat weten dat raken aan het aanbod alleen kan als daar een grondige motivatie voor is.”
Het verheugt me dat er op zijn minst naar oplossingen gezocht wordt voor een probleem dat in een land als België al lang tot het verleden had moeten behoren. Maar dat men zo creatief zou omspringen met het eigen stiptheidsrapport, tart de verbeelding. Zo kon je in het rapport lezen dat vertragingen in 2010 vooral te wijten waren aan schade aan rollend materieel, incidenten op buitenlandse netwerken en storingen aan de seininrichting. De oplossingen lijken dan duidelijk. Investeringen in de hardware dus.
Jammer, weer een gemiste kans. Hoe lang kan je nog volhouden dat de Belgische Spoorwegen goed beheerd worden?
Abonneren op:
Posts (Atom)