Het enthousiasme voor president-elect Obama is nooit gezien. Het doet ons Europeanen bijna geloven dat er echt verandering op til is. Bij mij geniet hij alvast het voordeel van de twijfel en bijgevolg ook alle steun.
Bij het lezen van volgende krantenkop: "Man fietst 5000 kilometer voor eedaflegging Obama", in De Morgen van 19/01 word ik al helemaal lyrisch. De man legde maar liefst 5000 kilometer af op 6 weken tijd en verloor daarbij vijf kilo. Verder kreeg hij te maken met veertig lekke banden, moest hij overnachten in een tentje en trotseerde hij zelfs een botsing met een jeep. Op de vraag waarom hij het allemaal deed antwoordde deze doorzetter laconiek: "Ik was geïnspireerd door de boodschap van verandering van Obama".
Mocht Barack een Vlaming zijn, zouden we dit soort taferelen hier dan ook mogen verwachten? Ik probeer me even voor te stellen wat dat zou worden.
Stel je voor: bij de eedaflegging van de nieuwe Vlaamse regering in juni, springen we allen op de fiets en gaat het richting Brussel. Vertrekkend vanuit Leuven of zelfs vanuit Gent, Antwerpen, of Hasselt is dat maar een fractie van de tocht die de dappere Amerikaan aflegde om zijn president te steunen. Of gaan wij Vlamingen zo ver niet?
Ik wil hier alvast een belofte doen. Als de nieuwe Vlaamse regering in haar regeerverklaring in duidelijke en klare bewoordingen werk belooft te maken van een duurzame mobiliteitscultuur in Vlaanderen, dan fiets ik hoogstpersoonlijk naar Brussel om hen daarvoor te feliciteren. U mag me daaraan houden.
Bij het lezen van volgende krantenkop: "Man fietst 5000 kilometer voor eedaflegging Obama", in De Morgen van 19/01 word ik al helemaal lyrisch.
Mocht Barack een Vlaming zijn, zouden we dit soort taferelen hier dan ook mogen verwachten? Ik probeer me even voor te stellen wat dat zou worden.
Stel je voor: bij de eedaflegging van de nieuwe Vlaamse regering in juni, springen we allen op de fiets en gaat het richting Brussel. Vertrekkend vanuit Leuven of zelfs vanuit Gent, Antwerpen, of Hasselt is dat maar een fractie van de tocht die de dappere Amerikaan aflegde om zijn president te steunen. Of gaan wij Vlamingen zo ver niet?
Ik wil hier alvast een belofte doen. Als de nieuwe Vlaamse regering in haar regeerverklaring in duidelijke en klare bewoordingen werk belooft te maken van een duurzame mobiliteitscultuur in Vlaanderen, dan fiets ik hoogstpersoonlijk naar Brussel om hen daarvoor te feliciteren. U mag me daaraan houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten