Ja, de trein is altijd een beetje reizen. Behalve dan als er een treinstaking is. Of zelfs vooral dan, want plots moeten velen een alternatief zoeken. Voor de korte afstanden kan je fietsen. Triatleet Rutger Beke (zie foto) demonstreerde dit al tijdens onze ‘Korterittencontract’ campagne.Maar wat doe je met de lange afstanden? In eigen huis hebben we vandaag een bijeenkomst van ‘LINK - The European Forum on Intermodal Passenger Travel’. Intermodaliteit dus. In een intermodale verplaatsing wordt van meer dan één type vervoermiddel gebruik gemaakt, bijvoorbeeld met de fiets of de auto naar het station rijden en dan verder met de trein. Om dat concept te promoten en te verbeteren hebben we vreemd volk over de vloer uit Nederland, Duitsland, Frankrijk en Zweden. Velen van hen zouden normaliter (deels) met de trein gekomen zijn. Omwille van de treinstaking hebben ze toevlucht genomen in een lange autorit, het huren van een wagen in Brussel en carpoolen. Want ze willen ook nog teruggeraken. Als de file hen niet opslokt.
De auto blijkt immers geen alternatief te zijn: Maarten Matienko van de automobilistenvereniging VAB schat dat de ochtend- en avondspits van 6u30 tot 11u of misschien zelfs 12u en van 16u tot makkelijk 21u zal duren. Tip van de dag is dus ‘blijf thuis’. Vakantie of telewerken. Maar niet iedereen heeft die optie. Verschillende bedrijven en werknemers komen daardoor in de problemen. Het stakingsrecht is er met rede, en het is in een democratie een belangrijk recht, maar als de overheid duurzame mobiliteit goede kaarten wil toedelen is de minimale dienstverlening een must voor de essentiële openbare dienst die het treinverkeer is.
Zo'n Sorry Pas van de NMBS, een doekje voor het bloeden...